- κονδοήλικος
- κονδοήλικος, -ον (Μ)κονδοειδής*.[ΕΤΥΜΟΛ. < κονδός «κοντός» + -ήλικος < ἧλιξ «συνομήλικος»].
Dictionary of Greek. 2013.
κονδοήλικος
Look at other dictionaries:
κοντ(ο)- — (ΑM κοντ[ο] και κονδο ) α συνθετικό λέξεων που προέρχεται από το επίθ. κοντός / κονδός, ή, ό ή από το επίρρ. κοντά και δηλώνει ότι το β συνθετικό: 1. είναι κοντός, μικρός, βραχύς (πρβλ. κοντοβράκι, κοντόχειρ, κονδοήλικος, κονδόθριξ) 2. βρίσκεται… … Dictionary of Greek
